Aug 6, 2010

ഒരിക്കല്‍ മണ്ണായി തീരാന്‍ മാത്രം.........!!!


ഇത് രമ്യയുടെ ബ്ലോഗ്‌ ടൈറ്റില്‍ ആണ്.. ഇന്നവള്‍ മണ്ണോട്  ലയിച്ചു ചേരുകയാണ്.. ഇനി കവിതകള്‍ എഴുതാന്‍ രമ്യ ഇല്ല.. അവള്‍ എന്റെ ആരായിരുന്നു എന്ന് ചോദിച്ചാല്‍ ആരുമല്ല.. ഇത് വരെ കണ്ടിട്ടില്ല.. പരസ്പരം സംസാരിച്ചിട്ടില്ല..  എഴുതിയ കവിതകളിലൂടെ മാത്രം അറിയുന്ന ഒരു സുഹൃത്ത്‌.. 

ഫോണ്‍ ചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോഴെകും അവളുടെ മരണവാര്‍ത്ത ആണ് ഞാന്‍ അറിയുന്നെ.. ഒരു കുഞ്ഞു ശലഭാമായി അവള്‍ പറന്നകന്നു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.. കവിതകളിലൂടെ അവള്‍ തീര്‍ത്ത വിസ്മയ ലോകം മാത്രമേ ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുള്ളു.. ഒരിക്കലും കേള്‍ക്കാന്‍ കഴിയാതെ പോയ ശബ്ദമായി.. കാണാന്‍ കഴിയാതെ പോയ പ്രിയ കൂട്ടുകാരി.. ഒരു കുഞ്ഞു ശലഭമായി പിറക്കട്ടെ നീ വീണ്ടും, വേദനകളിലാത്ത ഒരു ലോകത്ത്.. അത് വരെ നേരുന്നു നിനക്ക് ആത്മശാന്തി..!




ഉണരാത്ത നിദ്ര
"വരുമൊരിക്കല്‍
എന്‍റെ ആ നിദ്ര നിശബ്ധമായി.....
മനസും ആത്മാവും നിന്നെ ഏല്പിച്ചു,
വെറും ജഡമായി......,
ചുറ്റുമുള്ളതൊന്നും കാണാതെ, കേള്‍ക്കാതെ,
നശ്വരമം ബന്ധങളിലെ വേദന എന്നെറിയാതെ.....,
പ്രണയിക്കുവാന്‍ കാമിനിയില്ലെന്നു പരിഭവിക്കാതെ....,
പ്രതീക്ഷിക്കുവാന്‍ ഏതുമില്ലാതെ....,
പ്രകൃതിയുടെ ഞരക്കം പോലും തട്ടിയുണര്‍ത്താതെ.......
നീ ഒന്നു വേഗം വന്നുവെങ്കില്‍......!!! "

-രമ്യ ആന്റണി



Jul 23, 2010

പവിഴമുത്ത്‌

"അറിയാം അഗാധമാം ആഴി പോലെ
നിന്നെയെനിക്കേഴു ജന്മങ്ങളായി.."
 
നിനക്ക് എഴുതിയ എന്റെ ആദ്യ പ്രണയ കവിതയിലെ രണ്ടു വരികള്‍ ഇന്ന് ഞാന്‍ വീണ്ടും ഓര്‍ത്തു പോയി.. ഒരുപാട് നാളുകള്‍ക്കു ശേഷമാണ് ഞാനിന്നു കടല്‍ കാണുന്നത്.. 



ഈ കടലാണ് നമ്മളെ ഇന്ന് വേര്‍ത്തിരിക്കുന്നത്.. ഒരിക്കലും അടുക്കാന്‍ പറ്റാത്ത വിധം നമ്മള്‍ അകന്നിരിക്കുന്നു.. എന്നെ ഞാനായി നിലനിര്‍ത്തുന്നതും നിന്നെ നീയായി വേര്‍തിരിക്കുനതും, നമ്മള്‍ക്കിടയിലെ ഈ അകലം തന്നെ ആയിരിക്കും..  

ഈ കടല്‍പാലത്തിന്റെ അറ്റത്ത്‌ നിന്ന് വീണു, എന്നിലെ പാപങ്ങള്‍ കഴുകി, കടലിന്റെ അടിത്തട്ടിലെ പായല്‍ കിടക്കയില്‍ എനിക്ക് ഉറങ്ങണം.. അങ്ങനെ കാലങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞു, എന്റെ ശരീരം അഴുകി കഴിയുമ്പോള്‍, നിനക്കായി കാത്തു വെച്ച.. നീ സ്വീകരിക്കാതെ പോയ എന്റെ പ്രണയം ഒരു പവിഴമുത്തായി മാറിയിട്ടുണ്ടാകും..

*മേല്‍ പറഞ്ഞ വരികള്‍ ഒരു സുഹൃത്തിന്റെ കവിതയില്‍ നിന്നും അടിച്ചു മാറ്റിയതാണ്.. :D

Jul 11, 2010

മറക്കാനാവാത്ത സോമാലിയന്‍ രാത്രി

ഇവിടെ വന്നതിനു ശേഷം ഒരുപാട് സംസ്കാരങ്ങളെ കുറിച്ച് ഞാന്‍ മനസിലാക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഒന്നാമത്തെ കാരണം പല രാജ്യങ്ങളില്‍ നിന്നുള്ള സുഹൃത്തുക്കള്‍. രണ്ടാമത് മെല്‍ബണ്‍  നഗരം. ഇവിടെ എല്ലാതരം ആളുകളും ഉണ്ട്.. ഇന്ത്യക്കാരനും, ഗ്രീക്കുകാരനും, യൂറോപ്യനും, ആഫ്രിക്കക്കാരനും.. അങ്ങനെ ഈ ലോകത്തിലെ എല്ലാ ജനവിഭാഗവും ഇവിടെ ഉണ്ട്..

ഇന്നലെ രാത്രി മെല്‍ബണിലെ സോമാലിയന്‍ സമൂഹത്തിന്റെ ഒരു ആഘോഷത്തില്‍ പങ്കെടുക്കാനിടയായി.. അഞ്ഞൂറോളം വരുന്ന സോമാലിയന്‍ ആളുകള്‍.. അതിന്റെ ഇടയില്‍ ഭാഷ അറിയാത്ത ഞങ്ങള്‍ 3 മലയാളികളും പിന്നെ ഒരു സായിപ്പ് ഫോട്ടോഗ്രാഫറും.. ചിലര്‍ക്ക് ഇംഗ്ലീഷ് സംസാരിക്കാന്‍ അറിയും.. ബാക്കി പലവരും അവരുടെതായ ഭാഷയില്‍ സ്നേഹം പങ്കു വെച്ചു.. തലയാട്ടി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എല്ലാം മനസിലാവുണ്ടെന്നു ഞങ്ങള്‍ 3 പേരും.. :)

സോമാലിയന്‍ ജനത സുന്നി മുസ്ലിംസ് ആന്നെന്നു എനിക്ക് പുതിയ അറിയാവായിരുന്നു.. സ്ത്രീകളും പുരുഷന്മാരും ഹാളിന്റെ രണ്ടു വശങ്ങളിലായി ഇരിക്കണം.. സ്ത്രീക്കള്‍ ശരീര ഭാഗങ്ങള്‍ മുഴുവന്‍ മൂടുന്ന രീതിയില്‍ ഉള്ള ഒരു വേഷം.. 
പുരുഷന്മാരുടെ വസ്ത്രങ്ങള്‍ 80കളിലെ നായകന്മാരെ ഓര്‍മിപ്പിക്കുന്ന തരത്തിലുള്ളതായിരുന്നു. ഇവരുടെ അഭിവാദന രീതി എനിക്കിഷ്ടമായി.. പുരുഷന്മാര്‍ പരസപരം ഹസ്തദാനം നല്‍കിയും സ്ത്രീകള്‍ പരസ്പരം ഇരു കവിളിലുകളിലും 3 ചുംബനങ്ങള്‍ നല്കിയുമാണ് സ്വീകരിക്കാറ്.. സാധാരണ ആസ്ത്രേലിയക്കാര്‍ പരസ്പരം 1 ചുംബനം ആണ് നല്‍കാറ്.. ചുംബനം എന്ന വാക്ക് കൊണ്ട് ഞാന്‍ ഉദേശിച്ചത്‌  ഇത്ര മാത്രം.. :)

 സോമാലിയന്‍ ഭാഷയില്‍ ആട്ടവും പാട്ടും കൊണ്ടവര്‍ അരങ്ങു തകര്‍ത്തു.. ഒന്നും മനസിലാവാതെ വായും പൊളിച്ചു ഞങ്ങളുമിരുന്നു.. അടുത്ത മുഖ്യ പരിപാടി ഭക്ഷണം ആയിരുന്നു.. നാവിനു ഇത് വരെ പരിചയമിലാത്ത ഒരുപാട് രുചി കൂട്ടുക്കള്‍..ചിലതിനു എരിവും പുളിയും ഒന്നുമില്ല.. എന്നാലും കഴിക്കുന്നതിനു ഞാന്‍ യാതൊരു മുടക്കവും വരുത്തിയില്ല..

അടുത്ത മുഖ്യാകര്‍ഷണം "ധാന്റൂ" എന്നാ നൃത്തം ആയിരുന്നു.. പുരുഷന്മാരും സ്ത്രീകളും പരസ്പരം കൈ കൊട്ടി സോമാലിയന്‍ പാട്ടുകളും പാടി ഒരു മണിക്കൂര്‍ കാണികളെ രസിപ്പിച്ചു.. ഇടയ്ക്കു പുരുഷന്മാര്‍ പറന്നൊക്കെ നൃത്തം ചെയ്യുന്നത് കണ്ടു.. 

 തുടക്കത്തില്‍ താളം പിഴച്ചെങ്കിലും, പിന്നീട് താളവും മേളവും മുറുകി.. 

ഇത്രയും നാള്‍ കിണറ്റിലെ തവളയെ പോലെ കഴിഞ്ഞ എനിക്ക് ലോകം എന്താണെന്ന് അറിയാനുള്ള ഒരുപാട് അവസരങ്ങള്‍, മെല്‍ബണ്‍  നഗരം സമ്മാനിക്കുന്നുണ്ട്.. പുതിയ കാഴ്ചകള്‍ കാണുവാനും, വിവരങ്ങള്‍ അറിയുവാനുമുള്ള എന്റെ കൗതുകവും എന്റൊപ്പം വളര്‍ന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.. നിങ്ങള്‍ക്കും പ്രതീക്ഷിക്കാം ഇത് പോലെ ഉള്ള ബ്ലോഗ്‌ പോസ്റ്റുകള്‍.. :)

Jun 12, 2010

ഭയം

ചുറ്റും എന്തൊക്കെയോ സംഭവിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു
പറയാന്‍ പാടില്ലാത്തത് പറഞ്ഞു പോവുന്നു..
കേള്‍ക്കാന്‍ പാടില്ലാത്തത് കേള്‍ക്കുന്നു..
ചിന്തിക്കാന്‍ പാടില്ലാത്തത് ചിന്തിക്കുന്നു..

ലക്ഷ്യത്തില്‍ എത്താന്‍ ഇനിയും 
ഒരുപാട് ദൂരം നടക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു..
പകുതി വഴി എത്തുന്നതിനു മുന്‍പേ വഴി 
തെറ്റി പോവുമോ എന്ന ഭയം 
എന്നെ വല്ലാതെ പിടി കൂടിയിരിക്കുന്നു.

Jan 1, 2010

ഒരു തുടര്‍ക്കഥ

കാലം തെറ്റി പെയ്ത മഴ പോലെ, ഒരുപാട് വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു ശേഷം ഞാന്‍ വീണ്ടും ബ്ലോഗ്‌ എഴുതാന്‍ തുടങ്ങുന്നു. 

എന്നെ കണ്ടെത്താന്‍ എന്നെ സഹായിച്ചതിന്, ഈ ബ്ലോഗ്‌ നിനക്കുള്ള എന്റെ സമര്‍പ്പണം!